خرید لوله اغلب گرانتر از مواد است و ابزارها، تکنیک ها و قطعات تخصصی مختلفی برای کمک به این امر ایجاد شده است. لوله معمولاً به صورت "چوب" یا طول لوله به مشتری یا محل کار تحویل داده می شود (معمولاً 20 فوت (6.1 متر) که طول تصادفی منفرد نامیده می شود) یا با زانویی، سه راهی ها و شیرها در یک قرقره لوله پیش ساخته [یک لوله] پیش ساخته می شوند. قرقره قطعه ای از لوله و اتصالات از پیش مونتاژ شده است که معمولاً در مغازه تهیه می شود تا نصب در محل ساخت و ساز کارایی بیشتری داشته باشد.]. به طور معمول، لوله های کوچکتر از 2 اینچ (5.1 سانتی متر) از پیش ساخته نمی شوند. قرقره های لوله معمولا با یک بارکد برچسب گذاری می شوند و انتهای آن برای محافظت درپوش (پلاستیکی) است. لوله ها و قرقره های لوله به یک انبار در یک کار بزرگ تجاری/صنعتی تحویل داده می شوند و ممکن است در داخل خانه یا در حیاط شبکه بندی شده نگهداری شوند. لوله یا قرقره لوله بازیابی، مرحله بندی، تقلب شده و سپس در جای خود بلند می شود. در کارهای فرآیندی بزرگ، بالابر با استفاده از جرثقیل و بالابر و سایر بالابرهای مواد ساخته می شود. آنها معمولاً به طور موقت در سازه فولادی با استفاده از گیره های تیر، تسمه ها و بالابرهای کوچک تا زمانی که تکیه گاه های لوله متصل شوند یا به شکل دیگری محکم شوند، پشتیبانی می شوند.

نمونه ای از ابزاری که برای نصب لوله های لوله کشی کوچک (انتهای رزوه دار) استفاده می شود، آچار لوله است. لوله های کوچک معمولاً سنگین نیستند و می توانند توسط کارگر کاردستی در جای خود بلند شوند. با این حال، در هنگام قطع یا خاموشی نیروگاه، لوله کوچک (حفره کوچک) نیز ممکن است برای تسریع در نصب در طول قطع از پیش ساخته شود. پس از نصب لوله، از نظر نشتی آزمایش می شود. قبل از آزمایش ممکن است لازم باشد با دمیدن هوا یا بخار یا شستشو با مایع تمیز شود.

ساپورت های لوله
لوله‌ها معمولاً یا از پایین پشتیبانی می‌شوند یا از بالا آویزان می‌شوند (اما ممکن است از کنار هم پشتیبانی شوند)، با استفاده از دستگاه‌هایی به نام ساپورت لوله. تکیه گاه ها ممکن است به سادگی یک "کفش" لوله باشد که شبیه به نیمی از یک تیر I است که به پایین لوله جوش داده شده است. آنها ممکن است با استفاده از یک گیره یا با وسایلی مانند ذوزنقه به نام آویز لوله آویزان شوند. تکیه گاه های لوله از هر نوعی ممکن است دارای فنرها، دمپرها، دمپرها یا ترکیبی از این دستگاه ها باشد تا انبساط حرارتی را جبران کند، یا برای ایزولاسیون ارتعاش، کنترل ضربه یا کاهش تحریک ارتعاش لوله در اثر حرکت زلزله ایجاد کند. برخی از دمپرها صرفاً داشپات های سیال هستند، اما سایر دمپرها ممکن است دستگاه های هیدرولیک فعالی باشند که دارای سیستم های پیچیده ای هستند که به دلیل ارتعاشات خارجی یا ضربه های مکانیکی، جابجایی های اوج را کاهش می دهند. حرکات نامطلوب ممکن است ناشی از فرآیند (مانند راکتور بستر سیال) یا از یک پدیده طبیعی مانند زلزله (رویداد مبتنی بر طراحی یا DBE) باشد.

مجموعه آویزهای لوله معمولاً با گیره های لوله متصل می شوند. قرار گرفتن در معرض دماهای بالا و بارهای سنگین باید در هنگام تعیین گیره مورد نیاز لحاظ شود.[11]

لوله ها معمولاً با جوشکاری و با استفاده از لوله و اتصالات رزوه ای به هم متصل می شوند. آب بندی اتصال با یک ترکیب رزوه لوله، نوار مهر و موم پلی تترافلوئورواتیلن (PTFE)، اواکوم یا رشته PTFE یا با استفاده از کوپلینگ مکانیکی. لوله های فرآیند معمولاً با جوشکاری با استفاده از فرآیند TIG یا MIG به هم متصل می شوند. رایج ترین اتصال لوله فرآیند جوش لب به لب است. انتهای لوله ای که قرار است جوش داده شود باید دارای یک آماده سازی جوش خاص به نام End Weld Prep (EWP) باشد که معمولاً در زاویه 37.5 درجه قرار دارد تا فلز جوش پرکننده را در خود جای دهد. رایج ترین رزوه لوله در آمریکای شمالی، رزوه لوله ملی (NPT) یا نسخه Dryseal (NPTF) است. سایر رزوه های لوله عبارتند از: رزوه لوله استاندارد بریتانیا (BSPT)، نخ شیلنگ باغبانی (GHT) و اتصال شلنگ آتش نشانی (NST).

http://sazeha.parsiblog.com/Posts/7/%d9%86%da%a9%d8%a7%d8%aa+%d8%ae%d8%b1%d9%8a%d8%af+%d9%84%d9%88%d9%84%d9%87+%d9%81%d9%84%d8%b2%d9%8a/